Izrael położony jest w południowo-zachodniej części Azji, na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego (linia brzegowa 230 km). Na północy Izrael graniczy z Libanem, na północnym-wschodzie z Syrią, na wschodzie graniczy z Jordanią, na południowym zachodzie z Egiptem. Na południu państwa znajduje się morze Czerwone (linia brzegowa ma długość 12 km). Długość państwa z północy na południe wynosi 470 km, a ze wschodu na zachód w najdłuższym miejscu– 135 km. Całkowita długość granic Izraelu wynosi 1125 km. Powierzchnia Izraela wewnątrz granic i linii zawieszenia broni, włączając terytorium autonomii palestyńskiej, wynosi 27,8 tys. km2, z których 6,22 tys. km2 należą do Judei, Samarii i Strefy Gazy, zajętych przez Izrael podczas wojny w 1967 roku. W Izraelu wyodrębnić można cztery regiony geograficzne: – równina nadbrzeżna – wzgórza – rów Doliny Jordanu – pustynia Negew Izraelska równina nadbrzeżna Równina przybrzeżna Równina nadbrzeżna – jest równiną ciągnącą się wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego od granicy z Libanem na północy do Strefy Gazy na południu i z górą Karmel obok Zatoki Hajfa. Jest ona wąską równiną, od 5 km obok granicy z Libanem do 40 km w Strefie Gazy. Równina nadbrzeżna jest dosyć płodną i wilgotną krainą, która historycznie była częstym Źródłem malarii. Teren równiny stanowi najżyźniejszy obszar rolniczy kraju, uprawiane są tutaj rośliny cytrusowe i winogrona. Rejon ten jest rozdzielony na pięć osobnych części. Galilea Zachodnia rozciąga się od Rosz ha-Nikra na Północy do miasta Hajfa na południu. Jest to bardzo płodny region, linia brzegowa Zalewu Hajfa jest bardzo poszarpana, z dużą liczbą niewielkich półwyspów. Pozostała część linii brzegowej jest mniej poszarpana i brak w niej portów naturalnych. Na południu od Hajfy znajduje się region Hof ha-Karmel (Równina Karmel), rozciągająca się wąskim pasem (szerokości 1-4 km) do miasta Zichron Jaakov. Na południu znajduje się Równina Szaran, rozciągająca się do strumienia Jarkon i do miasta Tel-Awiw – to najgęściej zaludniony obszar Izraela. Na południu do Nahal Szikma rozciąga się Centralna Równina Przybrzeżna. Najbardziej południowa część przybrzeżnej równiny rozciąga się do Strefy Gaza i znana jest jako Szafela, Równina Żydowska lub Negew Zachodni. Wzórza Centralne Widok na dolinę i Morze Śródziemne Na wschodzie od Równiny nadbrzeżnej rozciąga się pas gór i wzgórz. Na północy góry te tworzą płaskowyż (wyżynę) Galilea (która dzieli się na górną i dolną) – równina leżąca na wysokości 600-700 metrów, z najwyższym szczytem – górą Meron (1208 metrów). Góry te mają fałdowaną formę, jednak w płaskorzeźbie ta fałdowość nie jest wyrażona. Na południu od Galilei, na ziemiach zachodniego wybrzeża rzeki Jodran, znajdują się wzgórza Samarii o wysokości około 800 metrów, które rozdzielone są licznymi żyznymi dolinami. Na południu Jerozolimy, też na ziemiach wybrzeży zachodnich, znajdują się wzgórza Judei, z najwyższym szczytem, górą Hewron. Wielkie Rowy Jordańskie Na wschodzie od pasa wzgórz centralnych znajduje się Rów Doliny Jordanu, część Wielkiej Doliny Ryftowej, rozciągającej się na 6500 km od Syrii do Afryki Wschodniej. W Izraelu w dolinie tej znajduje się rzeka Jordan, Kineret (ważne źródło wód słodkich) i Morze Martwe. Rzeka Jordan jest największą rzeką Izraela, jej długość wynosi 322 km. Rzeka bierze swój początek w miejscu złączenia się rzek Dan, Banias i Hasbani na górze Hermon na grzbiecie Antyliwan i toczy się na południe przez dolinę Hula do Morza Galilejskiego. Na południu tego jeziora płynie rzeka Jordan, tworząc granicę państwową pomiędzy brzegiem zachodnim i Jordanią i wpada w bardzo słone Morze Martwe, otoczone żydowską pustynią z zachodu. Morze Martwe znajduje się 420 metrów poniżej poziomu morza – to jest najniżej położony punkt na kuli ziemskiej. Na południu od Morza Martwego dolina ryftowa rozpościera się jako dolina Arawa, która nie zawiera rzek stałych, aż do zatoki Arabskiej Morza Czerwonego. Pustynia Negew Pustynia Negew Pustynia Negew, położona w południowej części Izraela, zajmuje ponad połowę powierzchni całego kraju i obejmuje obszar 12 tyś. km2. Pustynia Negew, będąc przedłużeniem pustyni Synejskiej, tworzy duży trójkąt z podstawą wzdłuż linii pomiędzy miastem Beer Szewa, Morzem Martwym i wzgórzem Judei, z wierzchołkiem obok miasta Ejlat w południowej części kraju. Unikalną cechą tego regionu są przypominające kratery formacje zwane „mahtesz” – Mahtesz Ramon, Mahtesz Gadol i Mahtesz Katan. Pustynia łączy się z innymi regionami kraju, obejmując niziny na wschodzie, wzgórza w środku i Dolinę Arawa na zachodzie. Na terytorium pustyni wyodrębnia się pięć ekoregionów – północny, zachodni, centralny Negew , wysokogórski i Dolinę Arawa. Góra Ramat ha-Negew znajduje się na wysokości od 370 i 520 metrów powyżej poziomu morza, temperatury w zimie i latem są tutaj najbardziej ekstremalne. Terytoria te otrzymują około 10 mm opadów rocznie, zaś gleby są mało wydajne i słone. Opady w Dolinie Arawa na granicy z Jordanem wynoszą około 50 mm wody rocznie.